بررسی روشهای دفع فاضلاب در یگانهای ارتش جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۸۳

سابقه وهدف: فاضلاب به علت دارا بودن انواعی از آلاینده ها (میکروبی و شیمیایی ) به عنوان یکی از مهم ترین مخاطرات برای سلامتی انسان و محیط زیست بشمار می رود . اهمیت دفع بهداشتی فاضلاب در محیطهای بسته ای نظیر پادگان که افراد زیادی در محیطی محدود بسر می برند دو چندان می شود .این مطالعه با هدف بررسی وضعیت دفع بهداشتی فاضلاب در یگانهای آجا صورت گرفت.   مواد و روشها : این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی می باشد.از199 پادگان عمده متعلق به نیروهای آجا در سطح کشور در سال 1383 به کمک پرسشنامه تنظیم شده، داده های لازم جمع آوری گردید . داده های جمع آوری شده، به کمک نرم افزار spss نسخه 5/11 و با استفاده از روشهای آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته ها : از 199 پادگان مورد مطالعه، بیشترین تعداد پادگان مربوط به نیروی زمینی (34/67 درصد) و کمترین آن مربوط به فرماندهی دژبان (5/1 درصد)بود. 09/18 درصد از پادگانهای آجا از چاه جذبی، 06/10 درصد از سپتیک تانک و 04/8 درصد از تصفیه خانه فاضلاب جهت دفع پساب فاضلاب خود استفاده می نمایند . تنها در 12/24 درصد از پادگانهای مذکور سیستم دفع فاضلاب به اگو شهری متصل است . 64/28 درصد از یگانها نیز پساب فاضلاب خود را بدون تصفیه به خارج از پادگان هدایت می نمایند که درصد بالایی را به خود اختصاص داده است . نیمی از تصفیه خانه هاغیر قابل استفاده بودند.   نتیجه گیری :باتوجه به بررسی نتایج مشخص شد که در آجا تهلیه به آب های سطحی هنوز به منزله معمولی ترین روش دفع فاضلاب مطرح استوتصفیه فاضلاب از دیدگاه بهداشت عمومی وسایر دیدگاههای مرتبط با سلامت انسان ومحیط در یگانهای آجا از اولویت کمی برخوردار می باشد. با توجه به نتایج این مطالعه مشخص شد که اکثریت یگانها فاضلاب خام خود را بدون تصفیه به خارج از یگان هدایت می نمایند که منجر به آلودگی محیط زیست و شیوع عوامل بیماریزا می گردد و خارج از مقررات سازمان حفاظت محیط زیست می باشد که توجه خاص به این نکته باید به عنوان یکی از مهم ترین اولویت های بهداشتی _ تاسیساتی آجا در تمامی طرحهای آتی مطرح شود .